Για μένα

Τρίτη 9 Μαρτίου 2010
Δεν άντεχα άλλο τούτο το ρούχο
Με βάραινε και το βγαλα
Και περπατούσα γυμνός
Αναζητούσα τον χιτώνα του διπλανού
Κράτησα το χέρι κάποιου που δεν ήθελε
και κρέμασα το πουκάμισο μου στην ντουλάπα του.
Μα ήρθε η ώρα πια να καταλάβω
Να καθήσω με ευλάβεια και να φορέσω
το δικό μου χιτώνα
για να συνεχίσω να ζω για μένα.

Άλλη μία ιστορία...

Μπορεί να διαγράψεις κάποιον από το κινητό σου, από το facebook, μπορείς να διαγράψεις σχόλια σε ένα blog αλλά δε μπορείς να διαγράψεις αυτά που έζησες, έμαθες, ένιωσες. Όταν τελειώνει μία ιστορία κράτα τα καλά, αυτά που θα σε διδάξουν να μην κάνεις τα ίδια λάθη.
Κάποιες ιστορίες είναι γραφτό να τελειώσουν.
- Γιατί;
- Επειδή ίσως δεν έχουμε την ωριμότητα να διαχειριστούμε την αγάπη όπως της αξίζει.
Δε μετανιώνω γιατί δε μπορούσε να γίνει αλλιώς! Παίρνω δύσκολα αποφάσεις αλλά όταν τις παίρνω ξέρω ότι είναι οι σωστές.
Κάποιοι μπορούν να υπομένουν κάποια πράγματα, κάποιοι άλλοι μπορεί να μην έχουν τις ίδιες αντοχές.
Δε θέλω να εξαρτώμαι από κανέναν, δε θέλω να ανέχομαι καμία κατάσταση. Θε θέλω να ζω στην υποκρισία, θέλω να έχω ξεκάθαρα συναισθήματα για τους ανθρώπους γύρω μου.
Το ξέρω ότι είναι δύσκολο αλλά αυτό επιθυμώ να κάνω, να προσπαθήσω να γίνω καλύτερος, να αγαπάω καλύτερα, να πληγώνω λιγότερο, να έχω αξιοπρέπεια.
Και ξέρω ότι μπορώ να αλλάξω γιατί πιστεύω σ'εμένα, πιστεύω στις ιδέες μου και είναι καιρός να πιστέψω και στους στόχους μου.
Αυτά έχω να σου πω φίλε του μικρού πρίγκηπα που δε σε ξέχασα ακόμα!
 

Browse